Van 4 tot 10 maart jl. heeft de Oorlogsgravenstichting een werkbezoek gebracht aan de Nederlandse Erevelden in Indonesië. Dit jaarlijkse werkbezoek werd uitgevoerd door de Directeur van deze Stichting dhr. T.W.B. Vleugels en de President van de Raad van Toezicht mr. J.P.H. Donner. Sinds vorig jaar nodigt de heer Vleugels mensen uit om op eigen kosten deze reis mee te maken. Aan deze reis namen dit jaar tevens deel de IGK, luitenant generaal van Griensven en zijn adjudant overste Badoux, de C-CLAS, luitenant-generaal Beulen, zijn adjudant majoor de Vlieg en Hans Peters namens het bestuur van het Veteranen Platform.
Voor meer informatie over de zeven Erevelden verwijs ik u naar de website van de Oorlogsgravenstichting www.oorlogsgravenstichting.nl.
Aansluitend op de inspectiereis van de Erevelden in Indonesië, werd er van 11 maart tot en met 13 maart door een deel van de delegatie een bezoek gebracht aan Zuid-Korea. Dit bezoek stond in het teken van de begrafenis van de urn met as van Willem de Buijzer, een Nederlandse Korea Veteraan die eind 2018 was overleden.
Op 5 maart werd door de IGK en C-CLAS een herdenkingsplaquette onthuld op het Ereveld Menteng Pulo te Jakarta ter nagedachtenis van 94 landmacht militairen die gesneuveld zijn in het voormalig Nederlands-Indië en nooit zijn teruggevonden. Op 6 maart werd begonnen met het bezoeken van de Erevelden waarbij achtereenvolgens werden bezocht Menteng Pulo en Ancol in Jakarta, Leuwigajah en Pandu in Bandung, Kembang Kuning in Surabaya en als laatste Candi en Kalibanteng in Semarang.
Bij elk bezoek aan een Ereveld werd door dhr. Donner en dhr. Vleugels een krans gelegd, waarna door beide heren het Ereveld en met name de staat van de kruizen werd geïnspecteerd. De bevindingen werden vervolgens besproken met de Directeur Oorlogsgravenstichting Indonesië en de beheerder van het betreffende Ereveld. De overige leden van het gezelschap hadden ondertussen de gelegenheid het Ereveld te bekijken, waarbij door hen op elk Ereveld acht bloemstukken werden neergelegd bij verschillende graven.
Het bezoeken van de zeven Erevelden in zo’n korte tijd maakte een diepe indruk op mij, zeker als je je realiseert hoeveel mensen hier zijn begraven, en niet alleen militairen, maar ook burgers (zowel mannen als vrouwen) en niet te vergeten veel kinderen. Allen gestorven gedurende de Japanse bezetting van Indonesië, tijdens de dwangarbeid aan de spoorlijnen in Birma en in de periode 1945-1950.
Willem de Buijzer had de wens uitgesproken dat zijn as begraven zou worden op het United Nations Military Cemetery Korea in Busan. De urn werd door een delegatie van de Vereniging van Oud Korea Strijders (VOKS) naar Korea gebracht. Op het vliegveld in Seoul werd de urn met militair ceremonieel door de Minister of Patriot and Veteran Affairs van Korea, mevr. Pi Woo-jin in ontvangstgenomen. De volgende dag werd de urn, wederom met militair ceremonieel en in aanwezigheid van een tiental Koreaanse veteranen die in de Korea-oorlog hadden gevochten, op de UN begraafplaats in Busan bijgezet. Dhr. de Buijzer was de 3e Nederlandse Korea veteraan die op deze wijze zijn laatste rustplaats kreeg bij zijn oude strijdmakkers. Momenteel ligger er op deze UN begraafplaats 120 Nederlandse Korea-veteranen.
Opvallend was dat de Koreaanse regering kosten nog moeite had bespaard om aan de laatste wens van een Nederlandse Korea-veteraan te voldoen. Niet alleen Nederlandse oud-Koreastrijders kregen in de afgelopen jaren op deze wijze hun laatste rustplaats, maar ook Engelsen, Fransen en Canadese militairen.
